Es befinden sich keine Produkte im Warenkorb.
Finola's Dream
Er was eens een tijd dat de hele Balts-gemeenschap onder een sterrenhemel van volle maan heerlijk lag te slapen na de gebruikelijke vollemaanrituelen, behalve een jong meisje Finola, dat niet in slaap kon vallen. Zij voelde zich angstig en werd gekweld door het gevoel dat zij nog niet iets belangrijks in haar leven had bereikt. Ze voelde dat ze nog geen zelfrealisatie heeft bereikt. Zij voelde een schreeuw van haar ziel, die haar aanmoedigde om te gaan en mensen te helpen. Hoewel haar gemeenschap te kampen had met allerlei gezondheidsproblemen, met voedseltekorten en andere noodzakelijke materiële tekorten, wist ze niet hoe ze hen kon helpen, ook al had ze dat misschien oprecht gewild.
Toen ze die middernacht, tijdens de zomerzonnewende, niet in slaap kon vallen, stond ze op uit haar bed en liep naar een nabijgelegen terp met een buitengewoon uitzicht op de nachtelijke hemel. Duizenden sterren schitterden aan de hemel, en Finola verwonderde zich over een van hen, de Dageraad. Ze omhelsde een eik en probeerde haar ziel tot rust te brengen. Maar ze vond het heel moeilijk. Zij bad voor alles wat haar omringde, van flora en fauna tot de levenskracht die door de hele wereld circuleert.
Nadat zij een kleine open haard had aangestoken om niet te bevriezen, bad zij voor zowel het vuur als het licht, en het geluid dat knetterde van het brandende vuur. Zij bad ook onophoudelijk tot alle hemellichamen, de maan, de zon, en alle sterren die aan de hemel schenen. Ze omhelsde de eik en vroeg hem om hulp, wijsheid en kennis om eindelijk de roep van haar ziel te kunnen begrijpen. Zij vroeg zich af wat het is dat hij haar elke dag wil vertellen, waardoor zij zich op geen enkel werk kan concentreren en ‘s nachts niet in slaap kan vallen. Zij bad en weende, dankte en vroeg water en land, en een heuvel waar haar tranen op drupten, om haar te helpen.
Het meisje, omringd door vuur, de volle maan en het licht van de sterren, probeerde haar stenen runen te gieten om erachter te komen hoe haar toekomstige pad eruit zal zien, en waarom haar ziel zo van streek is. Terwijl zij probeerde de runen te interpreteren, kwam steeds hetzelfde antwoord – wachten. Het meisje bad, weende en sprak met haar omgeving tot ze uiteindelijk van vermoeidheid in slaap viel terwijl ze een honderdjarige eik omhelsde. Terwijl ze heerlijk sliep, beleefde ze een profetische droom, (ze had zo’n gave al van jongs af aan, maar heeft die nooit beseft).
In haar droom verzamelde zich een grote menigte rond het kampvuur. Allen keken omhoog naar de hemel, dronken groen water en mompelden “hem-hem-hemp, hennep”. Later, in een droom, verscheen een kleine groep vrouwen uit haar gemeenschap aan het meisje. Sommigen waren zaad aan het zaaien, anderen waren iets aan het naaien, terwijl weer andere vrouwen groene bladeren plukten. Later deed de droom zich weer voor bij de open haard. Deze keer echter bevond zich in het midden van de heuvel, omringd door mensen, niet langer een vreugdevuur, maar Finola zelf. Ze voerden offerrituelen uit en zongen terwijl ze de wortels, zaden en bladeren van een groene plant vasthielden. De een na de ander werden ze op de knieën van het meisje gelegd. Iedereen draaide om haar heen, danste en betuigde dank aan de hele schepping voor de ontdekking van het meisje.
Later had Finola een droom dat ze een drankje, zaden en andere producten maakte die door toekomstige mensen gebruikt zouden worden. Zij waren het die er heel erg vreemd uitzagen voor het meisje. Zoiets heeft ze nog nooit gezien. Na dit beeld fluisterde iemand in een droom haar toe. “Sta op Finola en ga, laat iedereen het groene goud zien dat door deze aarde is geschapen. Het zal niet alleen je gemeenschap helpen te genezen, maar het zal ook iedereen helpen sterk en gezond te blijven, voedsel en touwen voor vissersboten te hebben; het zal ook ongeboren baby’s helpen gezond te blijven. Finola, dit is het pad van je ziel.”
De stem verdween en het meisje werd wakker voor zonsopgang. Bezweet schudde ze haar hoofd in een poging te ontsnappen uit zo’n droom. Toen ze wakker werd en uiteindelijk haar ogen opende, stond ze op en haastte zich terug naar de dorpelingen. Ze daalde af naar het pad van de grafheuvel, een ietwat ongewoon pad vergeleken met het pad dat ze gewoonlijk volgde. Finola haastte zich terug voordat iemand merkte dat ze de hele nacht helemaal alleen op de heuvel had doorgebracht. Op de terugweg struikelde ze over een kiezelsteen en viel in een groen veld vol hoge planten met een ongewoon sterk aroma.
Plotseling zag zij de flashbacks uit haar recente droom weer voor zich en ervoer een diep besef. Zij realiseerde zich dat in haar droom haar gemeenschap haar bedankte voor het tonen van de eigenschappen, de voordelen en het gebruik van deze groene plant. In een droom waren die wortels en zaden die op de knieën van het meisje werden geworpen, de diepe en krachtige wortels van de Balten, haar voorouders. Het is kennis met een enorme en onuitputtelijke geschiedenis, tradities en hennepcultuur, die door de Baltische stammen over de hele wereld was rondgereisd en in de tijd was vergeten en verloren gegaan.
Het meisje raapte deze groene plant op en bleef tijdens het lopen herhalen, opdat zij de woorden die zij in haar droom had uitgesproken niet zou vergeten: “hem-hem-hemp-hemp-hemp-hemp-hemp-hemp”. Teruggekeerd in haar gemeenschap, deelde het meisje haar profetische droom met alle gelijkgezinden en intelligente leden van haar gemeenschap. Alle mannen haastten zich onmiddellijk naar dat veld en volgden het meisje. Toen zij naar het groene hennepveld gingen, schudden zij verward hun hoofd omdat zij niet konden begrijpen hoe het kwam dat zij dit nog nooit eerder hadden gezien.
Lange tijd hadden zij deze plant op alle manieren beproefd. Ze droogden hem, en weefden hem, en zaaiden hem opnieuw, en vonden wat geschikt zou zijn voor hun voedsel. Een jaar later kwam de droom van het meisje uit. De groep vrouwen van de Balts verkreeg na verloop van tijd hennepzaad van echt graan, anderen naaiden kleren met hennepdraad, mannen wikkelden touwen voor vissersboten en gebruikten ook touwen om de daken van hun huizen vast te maken. Intussen plukte Finola de bladeren en kookte het groene vloeibare gerecht. Telkens wanneer een of ander lid van de gemeenschap ziek werd, gaf Finola een groen vloeibaar schaaltje en instrueerde iedereen om die persoon niet te storen. Ze zei tegen de zieke dat hij moest gaan slapen. Na het drinken van haar groene vloeibare schotel, werd de patiënt wakker, soms na twee of drie dagen van diepe slaap, en voelde zich gezond, verfrist en levendig.
De hele gemeenschap was er zeer verheugd over, zodat op een avond, tijdens de terugkeer van de zon, de leden van de gemeenschap een offerceremonie voor Finola organiseerden om hun dankbaarheid te uiten. Alles gebeurde precies zoals in haar droom. Alleen deze keer, terwijl ze dank betuigden aan de hele schepping en het meisje dat de hennep had gevonden, noemden de Balten deze hennep naar Finola. Zij wijdden Finola tot hennepbewaker en genezeres. Finola werd getroffen door het gevoel dat ze eindelijk het pad van haar ziel had gevonden. Ze werd niet langer gekweld door de roep van haar ziel, die bleef haar maar voorwaarts leiden en het meisje helpen haar doelen en dromen te verwezenlijken.
Elk jaar, op de kortste zomernacht, liep ze op een heuvel onder de hemel van de volle maan. Alleen was ze deze keer niet meer alleen, maar met de hele gemeenschap. Iedereen die naast de honderdjarige eik zat, bedankte de hele schepping, de geliefde Dageraadster en de volle maan voor het verlichten van Finola’s pad. Toen de roep van de ziel haar leidde naar de ontdekking van het groene goud, was de hele schepping bij Finola; zij waren er voor haar, hielpen haar als zij hen vroeg, dankte, bad en in hen geloofde.
Enkele duizenden jaren later onderging hennep verschillende noodlottige processen. Maar vandaag is het weer bij ons. Hennep, geïnfiltreerd in het bloed van onze voorouders, heeft geholpen om vele generaties groot te brengen. Niet alleen Litouwse helden zijn eruit geboren, maar ook hedendaagse kinderen van Litouwen. Ook u allen, mijn beste lezers, ieder van u die op dit moment deze legende leest. De voorouders van de Balten voorzagen het meisje van waardevolle kennis, haar missie was om mensen terug te brengen naar de natuur, naar gemeenschappen, en ook om iedereen aan te moedigen gezond te leven en producten uit de natuur te gebruiken.
Maar weet je waarom je dit leest? Toen Finola nog heel jong was, ontdekte ze op een dag tijdens het plukken van hennep een zaadknop van een paardenbloem. Door op de witte drijfblaadjes te blazen, liet ze haar droom de lucht in gaan en vroeg ze alle kinderen van de toekomst om net als zij een band met de natuur te ontdekken en meer te leren over hennep, deze groene schat van de aarde. Ze vroeg ook dat als ze ooit vergeten zou worden, er een persoon zou zijn die hennep zou doen herleven zoals in haar tijd. Dat ene meisje dat een band met de natuur zal hebben, zal dromen over deze legende en deze opschrijven op een stuk wit papier om de tijdloosheid van het verhaal te verzekeren.
Customer satisfaction
Deze legende, geschreven door een meisje, reisde duizenden jaren tot zij op een dag de mensen in Zweden bereikte, die een naam probeerden te kiezen voor een soort hennepvezel voor het planten. Deze specifieke hennepsoort wordt tot op de dag van vandaag gebruikt voor de productie van zaden, het persen van olie, het drogen van bloemhoofdjes en bladeren voor thee. Het wordt ook gebruikt voor een verscheidenheid van andere gezondheidsproducten. Daarom hebben de Zweden deze soort naar het meisje Finola genoemd, als dank voor het feit dat zij dit groene geschenk van de natuur heeft herontdekt en met behulp van de legende in stand heeft gehouden.
Vele jaren zijn verstreken, veel dingen zijn veranderd, maar vandaag beleeft hennep een renaissance, een heropleving. Hennep wordt herontdekt, opnieuw gebruikt en door de mensen zeer op prijs gesteld, net als in de tijd van Finola. Vele jaren nadat dit verhaal is verteld, is de naam hennep in de geschiedenis vaak vergeten. Tegenwoordig gaan de mensen op de zomerzonnewende, de kortste dag van het jaar, op zoek naar een varenbloem en voeren zij verschillende rituelen uit. Rasas (rasa – de glinsterende dauwdruppels die de weiden bedekken) en Jonai (eng. Johns), vierden eeuwen geleden op dezelfde midzomernacht hennep met haar gemeenschap.
Hoewel niemand het oude feest van de hennepverering meer viert, keert hennep geleidelijk terug, niet alleen in het leven van de boeren, maar ook in de keukens en de medische inrichtingen van de mensen. Wat de Balten betreft, zij zijn onze voorouders gebleven. Zij zijn onze wortels, de zaden waaruit onze natie en de Litouwers zijn geboren, onze grootouders, ouders en wijzelf zijn voortgekomen. Het bloed van de Balten stroomde en stroomt nog steeds in onze aderen. Zij hebben een unieke band met de natuur en de planten en koesterden hun gemeenschap bijzonder.
Ik weet niet hoe het met u zit, maar wij willen graag terugkeren naar de natuur, u allen verzamelen in een gemeenschap die een gezonde levensstijl bevordert, en u aanmoedigen aanzienlijk meer producten uit de natuur te consumeren. Het is omdat alle producten, niet alleen hennep, magisch zijn omdat ze op onze moeder aarde worden gekweekt. Wij zijn de kinderen van onze voorouders, en door onze daden kunnen we de geest van onze voorouders terugbrengen en alles wat goed is in het hedendaagse leven toepassen.
Wie zijn wij? Dezelfde mensen als iedereen die op deze aarde rondloopt. Wat ons uniek maakt, is dat we een verscheidenheid aan producten met hennep blijven creëren zoals Finola dat in haar tijd deed. We drogen hennepbladeren en -knoppen voor thee, maken specerijen, zaden, persen olie, mengen hun extract met honing. Met de hulp van hennep willen we uw gezin helpen harmonie te creëren met zichzelf en de wereld. Wij willen uw gezondheid en welzijn verbeteren en u inspireren om terug te keren naar uw wortels en uzelf. Wij bevorderen saamhorigheid, vriendschap, verbondenheid met de natuur en het behoud van de waarden van onze voorouders.
Elke keer als we een boom omhelzen vragen we ons af hoe geweldig het zou zijn om over je afkomst te leren. Wie zijn je voorouders? Wat is je geschiedenis? Zijn deze waarden ook belangrijk voor jou? Zo ja, dan nodigen we je met trots uit om deel uit te maken van onze gemeenschap. Mocht het gebeuren dat we op een dag niet allemaal bij elkaar kunnen komen, dan willen we je aanmoedigen om een boom te omhelzen of je voor te stellen dat je een honderdjarige eik omhelst met de hele gemeenschap en al je dierbaren. Schep in je geest een exclusieve droom, teken hem in je verbeelding, schrijf hem op en houd hem vol tot je beseft dat deze schreeuw van je ziel, je droom en je verlangen al is uitgekomen. Vergeet nooit je wensen, visioenen en dromen te volgen en ze om te zetten in doelen; blijf ze aanhoudend nastreven tot je ze bereikt hebt. Onthoud dat wanneer je iets doet om je doel te bereiken, vroeg of laat alles uitkomt en zelfs zonder droom uitkomt.
